De Britse korthaar, een veredelde straatkat
Geschiedenis
Vanaf de negentiende eeuw werden buitenlandse, exotische kattenrassen door de rijkere inwoners van Groot-Brittanië tentoon gesteld en gefokt. Zij hielden ervan te pronken met "kattige" aanwinsten van op hun verre reizen. Uiteraard werden ook de Engelse kortharige huiskat en de staartloze Manx geshowd. Zij moesten echter vaak het onderspit delven tegen de buitenlandse katten. Deze laatste waren immers erg in trek. Zo kwam het dat kattenrassen zoals de Pers hun kortharige broertjes bijna volledig verdreven van de tentoonstellingen.
Engelse fokkers, waaronder Harrison Weir, gaven zich echter niet zomaar gewonnen en stonden erop dat hun nationale kattten mooi genoeg zouden zijn om het te kunnen opnemen tegen de buitenlandse katten. Het werd dus tijd om de kortharige Engelse huiskat meer status te geven. Zo werd onder meer in L. Carroll's "Alice in Wonderland" (1865) de Chesire Cat met het uiterlijk van een Britse korthaar tabby beschreven.
In het begin was het echter niet gemakkelijk voor de keurmeesters om de 'Shorthair' - zoals de Engelse huiskat ook werd genoemd - op schoonheid te beoordelen. Door het gebrek aan normen, kwam deze kat in verschillende vormen en kleuren voor. Hoogtijd dus voor een rasstandaard. Zo werd beslist dat de Brits korthaar de stevige gedrongen bouw moest hebben van een Pers, maar dan wel met een korte vacht. Ook in het allegaartje van kleuren werd grondig gesnoeid. Zo werden enkel effen blauw, zwart en wit, zwart-, rood- en zilvertabby, schildpad, schildpad met wit en tabby met wit toegelaten.
Rasstandaard
Opvallend is dat de rasstandaard van de Britse Korthaar een van de weinigen is die wereldwijd bij elke overkoeplende organisatie nagenoeg hetzelfde is gebleven. De originele standaard waarvan alle anderen zijn afgeleid, is die van de Engelse overkoepelde organisatie, GCCF.
Qua type is de Britse Korthaar een rondere, gebalanceerde en krachtige kat. Een essentieel kenmerk van dit ras is de lieve en eerlijke uitdrukking van de kat, hetgeen wordt versterkt door haar grote ronde ogen. Een brede borst, stevige poten en een dikke afgeronde staart moeten ervoor zorgen dat de Britse Korthaar er compact en evenwichtig uitziet. De korte vacht van deze katten wordt gekenmerkt door het feit dat zij dichter op elkaar gepland is dan de vacht van eender welk ander ras. Van de vacht wordt ook wel eens gezegd dat ze "knapperig" is. Hetgeen verwijst naar de manier waarop de vacht "breekt" over de contouren van de kat.
Katers zijn beduidend groter dan poezen en zijn gekend voor hun opvallende wangen. Gemiddeld wegen katers tussen de 4.1 en 7.7 Kg en poezen tussen de 3.2 en 5.4 Kg. Als eigenaar van dit geweldige ras moet je wel wat geduld hebben. Het kan tot wel vijf jaar duren vooraleer de Britse Korthaar zijn volwassen bouw en uitstraling heeft bereikt.
Karakter
Het karakter van de Britse Korthaar wordt doorgaans beschreven als rustig, stabiel en zodra volwassen, ook wel wat lui. Dit trekje en het feit dat het ras gekend is voor haar traag metabolisme, zorgen ervoor dat deze intelligente kat af en toe wat stimulus nodig heeft om te bewegen opdat hij/zij niet te kampen krijgt met overgewicht.
Vanwege hun tolerant en geduldig karakter, passen ze zich gemakkelijk aan verschillende levensomstandigheden, van de stad tot het platteland. Tegenover andere huisgenoten toont de Britse korthaar zich sociaal, levendig en speels. Deze kattensoort houdt het liefst zijn vier pootjes op de grond en vindt het niet altijd fijn om opgepakt te worden. Daarentegen zijn ze wel steeds te vinden voor een luilekker avondje op je laptop.
bronnen:
VERHOEF, E., Britse korthaar, 3e druk, Lisse, Zuid Boekprodukties, 2010.
GALLITELLI, B., en ROLLAND, G. (eds.), Enceclopedie van de kat, Royal Canin, Parijs, Aniswa Publishing, 2003.